Þrettándi var Kertasníkir, 
-þá var tíðin köld, 
ef ekki kom hann síðastur 
á aðfangadagskvöld. 

Hann elti litlu börnin, 
sem brostu glöð og fín, 
og trítluðu um bæinn 
með tólgarkertin sín. 
(Jólasveinavísa / Jóhannes úr Kötlum)