Sá fjórði, Þvörusleikir, 
var fjarskalega mjór. 
Og ósköp varð hann glaður, 
þegar eldabuskan fór. 

Þá þaut hann eins og elding 
og þvöruna greip, 
og hélt með báðum höndum, 
því hún var stundum sleip. 
(Jólasveinavísa / Jóhannes úr Kötlum)